Το κεχριμπάρι όπως ίσως να γνωρίζετε, δεν είναι πέτρωμα, είναι ένα οργανικό υλικό. Είναι απολιθωμένη ρητίνη κωνοφόρων δέντρων και είναι είναι ο πιο μαλακός από όλους τους ημιπολύτιμους λίθους, με σκληρότητα μόλις στο 2.5. Στο εσωτερικό των κομματιών του κεχριμπαριού πολλές φορές εγκλωβίζονται διάφορες οργανικές ουσίες όπως, τρίχες, κόκκοι χώματος, απολιθώματα φύλων και έντομα. Είναι ένα ζεστό υλικό που κατά τη καύση του αναδύει μία μυρωδιά που μοιάζει με το άρωμα του πεύκου. Επίσης, το κεχριμπάρι έχει ηλεκτρικές ιδιότητες, καθώς όταν τριφθεί σε κάποιο ύφασμα αποκτά ηλεκτρικό φορτίο. Για αυτές του τις ιδιότητες και για το χρώμα και τη σύστασή του που αφήνει το φως να περνάει από μέσα του, ο κόσμος το συνέδεσε με τον ήλιο και την ενέργεια και έδωσε στο κεχριμπάρι μαγικές ιδιότητες.
Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν σκόνη του κεχριμπαριού, αναμεμιγμένη με λάδι ή νερό, ως θεραπεία για αρκετές ασθένειες. Πίστευαν πως καταπολεμά την τρέλα και την επιληψία, γι’ αυτόν το λόγο στην αρχαιότητα έκαιγαν το κεχριμπάρι πιστεύοντας πως ο καπνός του διώχνει τα δαιμόνια.
Για κάποιες φυλές Ινδιάνων το κεχριμπάρι συμβόλιζε την θετικότητα προς την ζωή και απομάκρυνε την κακή ενέργεια. Οι αρχαίοι Κινέζοι πίστευαν πως οι ψυχές των τίγρεων μετουσιώνονταν σε κεχριμπάρι μετά τον επίγειο θάνατό τους.
Συγκεντρώσαμε κάποιες από τις ιδιότητες που απέδωσαν οι άνθρωποι στο κεχριμπάρι και σας τις παρουσιάζουμε παρακάτω:
- Απορροφά την αρνητική ενέργεια
- Χαλαρώνει το νευρικό σύστημα
- Ο καπνός που παράγεται από την καύση του κεχριμπαριού προσελκύει την ευτυχία και καλή τύχη
Το κεχριμπάρι θεωρούνταν λοιπόν στην αρχαιότητα ως προστατευτική, επουλωτική και αναζωογονητική πέτρα, που απομάκρυνε την αρνητική ενέργεια και ενισχύει την αισιοδοξία. Σήμερα θεωρείται ένα κόσμημα στα χέρια του ιδιοκτήτη του.
